Abenduak 3, ospakizun eguna?

Urtero bezala hemen dago berriro ere abenduak 3a. Euskararen nazioarteko eguna. Urtero bezala eta beste hainbat nazioarteko egunekin gertatzen den bezala, kolorezko lazorik ez dugunez, euskara ia inoiz ez darabilten komunikabideak hitz batzuk euskaraz idazten dituzte, inoiz baino gehiago euskarazko eta euskarari buruzko artikuluak idazten dira, gaurko prentsaurreko asko ere euskaraz izango dira eta Eusko Jaurlaritzak bere urteroko ospakizuna ere egingo gu.

Baina, euskaldunok zer ospatzerik dugu? Bihar, abenduak 4, segur aski urte osoko egun espainolena (hizkuntzari buruz ari naiz) izango da.

Gure txioak bidalita, gure egunkariak euskaraz ikusita edo gure bloggean urtean behin euskaraz eginda, egin beharreko etxeko lanak egin ditugunaren sentsazioarekin, gustura gaude eta beraz, berriro ere gaztelaniaz hitz egin dezakegu konplexu zantzurik gabe.

Begi-bistakoa da orain dela hogeita hamar urte baino askoz hobeto gaudela, euskarak aurrerapauso erraldoiak eman dituela, gure eskoletan ia ikasle guztiak euskaldunak direla, baina, orain dela bost urte baina hobeto ahal gaude?

Akaso nire sentsazioa bakarrik izango da, baina euskara eskola eta instituziotan sartu zenetik (ezin da ukatu arlo horietan presen dagoela), erabateko geldialdia jasaten ari denaren inpresioa daukat.

Gure ikasleek eskolatik kanpo ez dute erabiltzen, funtzionario eta politikariek soilik norbaitek euskaraz egiteko eskatzen badie, eta hiritarrok, aldarrikatzeko gogoekin esnatzen bagara egunen batean akaso bai, joango gara dendaz denda eta tabernaz taberna euskaraz hitz egiten, beti ere kontuarekin arazorik ez badugu, orduan, zerbait argitu behar badugu, berehala pasako baikara gaztelaniara.

Euskararen arazorik nagusiena hori baita, euskara hitz egiten dugun guzti guztiok gaztelania ere hitz egiten dugula, hegoaldean behinik behin. Eta ez gaitezen engainatu, ia guztiontzako ere erosoagoa da gaztelaniaz hitz egitea euskaraz egitea baino.

Hona hemen, niretzako euskararen geldialdi horren arrazoirik nagusiena, erosotasuna, hain zuzen ere. Euskara ikasi eta erabiltzeak esfortzu bat behar du, gaztelaniak ostera ez. Eta garai hauetan esfortzua ez da gehiegi goraipatzen den zerbait.

Berriro ere beraz beste abenduak 3 bat, eta berriro ere betiko erronka, euskararen erabilera nola sustatu, eta tamalez ere berriro ere betiko erantzuna, nork daki.

Bizi, biziko da, zorionez euskara arlo instituzionalean ukatzea hain da politikoki ez zuzena inor ez dela ausartzen horrelakorik egiten, baina beste nazioarteko egunak osatzen dituzten gauzekin bezala, berau “ospatzeko” arrazoia ez da inoiz desagertuko.

Tristea, bai, baina denak gara errudun, eta noski, ni neu lehena.